Park Krajobrazowy Wysoczyzny Elbląskiej

Park Krajobrazowy Wysoczyzny Elbląskiej

Jeśli ktoś lubi podziwiać faunę i florę, to nie musi decydować się na wycieczkę zagraniczną, bo malownicze krajobrazy ma do zaoferowania wiele zakątków w Polsce. Wystarczy odwiedzić parki krajobrazowe, aby przekonać się, jakie piękno w sobie skrywają. Miłośnicy aktywnego wypoczynku będą zachwyceni tym, co czeka na nich na łonie natury. Jednym z godnych polecenia miejscem jest Park Krajobrazowy Wysoczyzny Elbląskiej, który został utworzony w 1985 roku. Jest to obszar chroniony, na który składa się wiele rezerwatów przyrody np. Kadyński Las, Nowinka czy Zatoka Elbląska. Przy odrobinie szczęścia można spotkać bielika, wydrę, jelenia, żurawia. Nie brakuje również potoków, atrakcją jest m.in. pałac w Kadynach.

Historia Parku Park Krajobrazowy Wysoczyzny Elbląskiej

Osoby chcące oderwać się nieco od zgiełku miasta i poczuć bliższy kontakt z przyrodą, powinny wybrać się do parku krajobrazowego. Wybór jest ogromny, bo w Polsce nie brakuje takich malowniczych miejsc, a jednym z nich jest Park Krajobrazowy Wysoczyzny Elbląskiej. Założono go w kwietniu 1985 roku w dawnym województwie elbląskim. Warto jednak wiedzieć, że plany o utworzeniu parku pojawiły się już w 1976 roku. Na obszarze Wysoczyzny Elbląskiej miały znaleźć się aż trzy parki krajobrazowe. Do sporządzenia projektu Parku Krajobrazowego Wysoczyzny Elbląskiej powołano cały zespół specjalistów. Do roku 1996 funkcjonowały dwa parki krajobrazowe „Wzniesienie Elbląskie” i „Mierzeja Wiślana” i aż 12 obszarów chronionego krajobrazu.

Dopiero w 1996 roku przystąpiono do opracowania planu ochrony Parku Krajobrazowego Wysoczyzny Elbląskiej, zaakceptowano go dopiero w roku 1998, a nazwa ta została oficjalnie obowiązywać od 1999 roku. Rok dwudziestopięciolecia istnienia Parku Krajobrazowego Wysoczyzny Elbląskiej przypadł na 2010 rok. Z kolei w roku 2015 obchodzono trzydziestolecie istnienia parku i z tej okazji można było podziwiać piękna wystawę fotograficzna, odbyła się też ogólnopolska konferencja w ramach obchodów jubileuszu. Natomiast w roku 2020 minęło 35 lat od założenia Parku Krajobrazowego Wysoczyzny Elbląskiej, powstała też bogato ilustrowana publikacja popularnonaukowa.

Park Krajobrazowy Wysoczyzny Elbląskiej kolejnym pięknym miejscem do zwiedzenia

Tereny Parku Krajobrazowego Wysoczyzny Elbląskiej są niezwykle piękne, jest on przekształcony przez człowieka tylko w niewielkim stopniu, dzięki czemu można podziwiać dziką faunę i florę. Cechuje się wysoką wartością przyrodniczą, kulturową i krajobrazową. Służba parku czuwa nad tym, aby zachować jak najdłużej jego specyficzne cechy, dlatego w miarę możliwości nie ingeruje się w naturalne środowisko. Chronione są obszary nazywane Wzniesieniami Elbląskimi, które znajdują się na terenie województwa warmińsko-mazurskiego. Powierzchnia parku wynosi nieco ponad 13700 hektarów. W połowie porastają ją lasy, natomiast wody powierzchniowe stanowią nieco ponad 1%, tereny zbudowane 11%, a użytki rolne ponad 37%. Przez park przepływają cieki, które wpadają do zalewu Wiślanego, rzeka Elbląg i jej dopływ raz rzeka Bauda. Największym naturalnym zbiornikiem na terenie Parku Krajobrazowego Wysoczyzny Elbląskiej jest jezioro Rusałka. Utworzono również zbiorniki sztuczne, czyli jeziora Martwe, Goplanica i Troyl. Można też często natrafić na nieduże oczka wodne, szczególnie w środkowej części parku.

Na ukształtowanie terenu parku miały duży wpływ zlodowacenia plejstoceńskie, które doprowadziły do powstania moreny dennej. Za najwyższe punkty uznaje się Górę Maślaną i Górę Srebrną (prawie 197 metrów nad poziomem morza). Wysoczyzna Elbląska jest bogata w wąwozy i jary, wartkie potoki, głazy narzutowe. Park Krajobrazowy Wysoczyzny Elbląskiej prezentuje się najpiękniej na wiosnę i jesienią, bo można dokładnie przyjrzeć się bogatej rzeźbie terenu. Flora parku jest bardzo bogata, składają się na nią głównie rozłożyste buki wzbogacone pojedynczymi dębami. Lasy porastają też jesiony, graby, klony, olsze, sosny, świerki. Tworzą one idealne warunki do bytowania ptaki typu myszołów, bocian, czarny, bielik czy pliszka – wszystkie one są objęte ochroną. Z ssaków można spotkać wydry, jenoty, łosie, popielice. Na terenie obecne są również jelenie, wilki, przeróżne gady i płazy (np. żmija zygzakowata, padalec). Nie brakuje również obiektów o znaczeniu historycznym, wiele z nich zostało nawet wpisanych do rejestru zabytków.

Jakie miejsca odwiedzić, będąc na terenie Parku Krajobrazowego Wysoczyzny Elbląskiej?

Na szczególną uwagę w Parku Krajobrazowym Wysoczyzny Elbląskiej zasługują utworzone rezerwatu przyrody, a jednym z nich jest. Buki Wysoczyzny Elbląskiej. Obszar ten ceni się za jego niezwykle cenne walory przyrodnicze, urozmaiconą rzeźbę z głębokimi rozcięciami erozyjno-deniwelacyjnymi. Rezerwat ma bardzo malowniczy charakter, przepływają przez niego potoki i rozmaite strumienie. Na terenach co hakerze podgórskich rozwija się roślinność typowo górska (np. tojad, czosnek niedźwiedzi, pióropusznik strusi czy. Dalej jest rezerwat przyrody Kadyński Las, którego tereny zostały oszlifowane przez intensywne procesy erozyjne. Można podwinąć piękną panoramę Zalewu Wiślanego, zabytkowy zespół pałacowy w Kadynach, zespół klasztorny z kościołem franciszkańskim. W dwustoletnim starodrzewie znajdują się majestatyczne buki i są sędziwe dęby. Najciekawszym okazem jest dąb im. Jana Bażyńskiego, który zmieści się na alei dębowe. Szacuje się, że rośnie tam już od siedmiuset lat, do tego czasu rozrósł się wysokość prawie dziesięciu metrów, a jego obwód wynosi 130 cm.

Co warto zobaczyć podczas wizyty w Parku?

Na terenie Parku Krajobrazowego Wysoczyzny Elbląskiej znajduje się leśny rezerwat przyrody Dolina Stradanki, w którym nie brakuje pięknej roślinności i bogatego świata zwracano. Można spotkać orlika, bociana czarnego, kobuza, żurawia, zimorodka, dzięcioła, muchołówkę czy orzechówkę. Coraz częściej po rezerwacie poruszają się wilki, wydry, gronostaje, popielice. Leśny rezerwatem przyrody jest również Nowinka o dynamicznie urzeźbionym terenie, jarami przepływają liczne cieki, a utworzone formy erozyjne to jeden z głównych atutów rezerwatu. Turyści mają do wyboru liczne szlaki do przejścia: fromborski, Młynarsko-Pasłęcki Szlak Pięknych Widoków, Południowy, Wysoczyzny Elbląskiej, Rakowskich Lasów. Święty Kamień, Okólny, Okrężny, ścieżka Jaszczurek czy Trasa Kadyńska.