Las miejski Giżycko
Las Miejski Giżycko położony jest w Gajewie, na północny-wschód od Żeglarskiej Stolicy Polski. Jego historia sięga pradawnej Puszczy Galindzkiej. Przez wieki z kompleksu pozyskiwano w głównej mierze drewno na opał. Jednak w późniejszym okresie las stał się przede wszystkim ośrodkiem rekreacyjnym i kulturalnym. Stanowił również arenę zmagań sportowych. Obecnie jest popularnym miejscem spotkań. Mieszkańcy miasta oraz turyści przychodzą tu licznie na koncerty oraz imprezy plenerowe, a miłośnicy wędrówek i przejażdżek rowerowych znajdują doskonałe warunki do aktywnego wypoczynku na świeżym powietrzu.
Spis treści
Korzenie Lasu Miejskiego Giżycko
Obszar leśny koło wsi Jeziorowskie nadano mieszkańcom Giżycka w maju 1612 roku. Zajmował on powierzchnię 4 łanów, czyli około 67 ha i rozciągał się od miasta w stronę Spytkowa. Pieczę nad lasem sprawowali zatrudnieni przez władze miejskie: leśniczy oraz strażnicy i wartownicy. W ciągu kilku dziesięcioleci niewłaściwa gospodarka leśna doprowadziła do prawie całkowitego wycięcia niektórych gatunków drzew. Ponieważ najbardziej dotkliwy był brak dębów, nakazano nowożeńcom sadzenie w lesie kilku odmian tego gatunku. Najprawdopodobniej z tego powodu, w ówczesnych czasach, w odniesieniu do lasu miejskiego zaczęło funkcjonować określenie Eichenwald, oznaczające Dębowy Las. W styczniu 1818 roku olbrzymi orkan, który szalał na terenie Pojezierza Mazurskiego, doprowadził do zniszczenia 75% zalesień dzisiejszego obszaru Lasu Miejskiego Giżycko.
Las Miejski Giżycko – popularne miejsce spotkań
W marcu 1858 roku radni zmienili funkcjonującą dotychczas nazwę Dębowy Las na Las Miejski koło Leca. W kolejnych latach kompleks leśny cieszył się dużą popularnością. Służył rekreacji, zabawie, był miejscem spotkań oraz ulubionym miejscem ćwiczeń i treningów. Koniec XIX wieku zapoczątkował istotne zmiany w zagospodarowaniu lasu miejskiego. Powstała, przecinająca kompleks, droga Giżycko – Węgorzewo, a na wzgórzu Wilhelma postawiono 20- metrową wieżę widokową. Następnie wybudowano promenadę spacerową dla pieszych, prowadzącą z miasta do lasu miejskiego. Ponadto utworzono liczne ścieżki turystyczne, m.in.: oznaczoną czerwonym znakiem Mittelweg, czyli ścieżkę środkową oraz szlaki wiodące wzniesieniami. Przy największym stawie powstała strzelnica z sezonową kawiarnią. Las Miejski Giżycko tętnił życiem towarzyskim, odbywały się tutaj koncerty miejscowej orkiestry wojskowej oraz giżyckiego chóru, a na strzelnicy organizowano zawody strzeleckie. Ze względu na wysokie koszty utrzymania lasu, pod koniec XIX wieku, podjęto decyzję o sprzedaży całego kompleksu – nadleśnictwu.
Las Miejski Giżycko w burzliwych czasach
Latem 1914 roku wojska niemieckie wysadziły w powietrze wieżę widokową, która dla wroga mogłaby stanowić dogodny punkt obserwacyjny. W okresie międzywojennym w Lesie Miejskim otwarto dom strzelecki stowarzyszenia Schützenverien (z miejscami noclegi), postawiono również pomnik upamiętniający poległych żołnierzy niemieckich z 82-go Pułku Artylerii Polowej. Cyklicznie organizowano także biegi narciarskie, w tym tzw. „polowanie na lisa”. Podczas wschodniopruskich mistrzostw w narciarstwie Las Miejski Giżycko stał się areną zmagań narciarskich.
Giżycki Las Miejski oczami znanego krajoznawcy i popularyzatora turystyki.
Zgodnie z opisem dr Mieczysława Orłowicza (z roku 1913), twórcy „Ilustrowanego przewodnika po Mazurach Pruskich i Warmii”, do lasu miejskiego od strony ulicy Węgoborskiej wiodła krótka lipowa aleja z ławeczkami. Na jej końcu stała kaplica katolicka, oddalona około 3,5 km od wzgórza Wilhelma (Wilhelmshöhe). Szczyt wzgórza zdobiła wieża widokowa, z której widoczny był obszar o powierzchni około 60 km². Na sąsiednich wzgórzach rozpościerał się Las Miejski, do którego wiosła ścieżka turystyczna (Höhenweg). Spacerując wyznaczonymi ścieżkami -Talweg i Mittelweg – można było dojść do strzelnicy, położonej nad uroczym stawem. Przy strzelnicy funkcjonowała restauracja, a nieopodal znajdowała się piękna willa Waldschlösschen. Do miasta, ze względu na malownicze widoki, warto było wracać ścieżką biegnącą grzbietem wzniesień od wzgórza Wilhelma.
Współczesne oblicze Lasu Miejskiego Giżycko
Po II wojnie światowej zarząd nad Lasem Miejskim objęło Nadleśnictwo Łuczany (przemianowane w tym samym roku na Nadleśnictwo Giżycko). W następnych latach kilkusetletnim dębom sukcesywnie nadano status pomników przyrody. Na początku XXI wieku stworzono, atrakcyjne pod względem biologicznym, ścieżki przyrodniczo-edukacyjne „Las miejski”, przeznaczone dla dzieci młodzieży i dorosłych. W 2006 roku w budynku dawnej leśniczówki powstała Izba Edukacji Przyrodniczo-Leśnej „Quercus”, a dwa lata później na terenie lasu (a ściślej posesji Izby “Quercus”) uruchomiono automatyczny punkt prognostyczny. Punkt służy do pomiarów temperatury, sumy opadów, nasłonecznienia, czyli wyznacza parametry pomocne w określaniu aktualnego stopnia zagrożenia pożarowego lasu.
Kolejne lata przyniosły w Lesie Miejskim Giżycko rewitalizację obiektów turystycznych, zlokalizowanych na dużej polanie oraz modernizację pięciu zbiorników wodnych w uroczysku. Oficjalne zakończenie modernizacji, w czerwcu 2022, stanowiło okazją do odsłonięcia Nepomuka, czyli figury św. Jana Nepomucena – świętego, który jest opiekunem życia rodzinnego i otacza ochroną pola oraz zasiewy. Wyznaczonemu miejscu, na którym ustawiono figurę autorstwa Józefa Bacławskiego, nadano urzędową nazwę „Skwer św. Jana Nepomucena”.
Warto wiedzieć
W Lesie Miejskim Giżycko możemy spotkać, stanowiące pomniki przyrody, kilkusetletnie drzewostany, w tym dęby szypułkowe: Wojciech (650- letni, najstarszy na Mazurach), Wyniosły, Dowejko oraz Domejko.
Zobacz również
Dorotamozdzer85, CC BY-SA 3.0 PL, via Wikimedia Commons
